De volgende blog schreef ik een tijdje terug. Ik zat met wel duizendenéén vragen in mijn hoofd, maar ik geloof dat ik inmiddels steeds meer antwoord vanuit mijzelf krijg. Ik kan hooguit aan anderen vragen hoe zij erover denken, maar de antwoorden zitten al in mij.
Toch zet ik deze blog hier neer, om er over (misschien) een paar dagen, of morgen, iets aan toe te voegen doormiddel van een nieuwe blog. Alvast bedankt voor het lezen!
maandag 6 september 2010
Ik verander Ik vraag mij af..
doet het er toe wat ik heb meegemaakt? Doet het er toe dat ik mijn slechte tijden gekend heb? Ik krijg te horen dat ik een spontane meid ben, en soms heb ik nog de neiging om die mensen te vertellen dat ze het fout zien, dat het een masker is. Feit is dat het dat niet meer is. Ooit was het zo, inderdaad, maar ik ben veranderd, gegroeid. Ik bén een spontaan persoon, en ik lach veel en vaak. Hoeveel doet het er nog toe dat ik anders geweest ben? Maakt het een verschil?
Ik hecht er nog veel waarde aan, aan die periodes van pijn. Zij hebben mij gemaakt tot de persoon die ik nu ben. Zo zie ik dat. Soms veracht ik die tijden, en veracht ik de gevoelens die daar bij hoorde. Soms ben ik deze tijden dankbaar voor wat zij mij uiteindelijk gegeven hebben. Dat ik achteraf pas kon zien dat ik eerst mijn bos plat moest branden voor het weer vruchtbaar zou worden, is niet gek. Ik zou gewoon graag advies willen krijgen. Is het belangrijk wat ik heb meegemaakt? Hoort het bij mijn verhaal over mij, en moet ik me schuldig voelen als ik blij ben? Hoe raar het ook mag klinken, soms gebeurd het ongemerkt.
Het spijt me dat ik lachen kan..Jitske
Wauw, voor mij heel erg herkenbaar wat je hier schrijft. De herkenning doet mij goed. Je schrijft rakend.