Ik heb heel veel geëxperimenteerd met pendelen. Maar ik heb er weinig goeds uit gehaald.
Ik heb ook geprobeerd om voorwerpen te vinden maar zonder succes. Ook probeerde ik mensen te vinden dat ging ook niet goed, maar misschien kwam dat omdat ze niet stil stonden
.
Ik heb het ook gebruikt om de weg te vinden, dat was soms wel succesvol.
Maar ik ben er ook psychotisch van geworden. Of nee, dat is niet zo. De oorzaak van mijn psychose was niet causaal maar geestelijk. Maar causaal gezien was het wel een oorzaak.
Tegenwoordig heb ik een gebruik gevonden waar ik tevreden over ben. Ik gebruik het alleen om een bepaald soort gevoel te duiden. De pendel weet vaak of iets verstandig is of niet. Ik wil nog wel eens iets geks in m'n hoofd halen. Dan zegt de pendel "doe maar ff niet". Eigenlijk WEET ik dan al dat het geen verstandige keuze is maar ik wil niet luisteren. Dat de pendel het dan zegt is dan zoiets van "okee, okee, ik snap het, je hebt gelijk".
Ik pendel doorgaans niet met een pendel. Ik gebruik gewoon m'n hand. Doe net of ik een pendel vast houd. De beweging van m'n hand is duidelijk genoeg om het antwoord te zien. Dat is in de loop der tijd zo gegroeid. Ik kan dus pendelen terwijl niemand door heeft dat ik pendel
. Midden in een gesprek, haha.
Je zou ook kunnen pendelen door het je voor te stellen in je geest. Maar mijn visualisatie vermogen is te slecht, te chaotisch en te onbetrouwbaar om daar iets mee te kunnen.
Al met al ben ik blij dat ik het heb geleerd, en hoewel het niet was wat ik dacht dat het zou zijn, heb ik er een down to earth hulp aan over gehouden.