Hallo
Ik ben een aantal weken geleden terug gekomen hier, maar niet voor heel erg lang; na een week was ik alweer weg.
Het komt enkel en alleen door de huidige maatschappij:
Als je anders bent als de grijze massa, de grote grijze massa, dan ben je raar, verkeerd, ongerespecteerd.
Het kwelt me de laatste tijd steeds meer! Ik kan niet mezelf zijn. Ik wil graag zingen, mezelf half kaal scheren (nouja, dat laat ik dan doen), ik weet al wat voor tattoo ik wil laten zetten: een stervorm met een doolhof erin.
Want dat is het leven voor velen: een doolhof!
Ik werd vanmiddag aangesproken, iemand zei: 'Roy, waarom ben jij altijd zo.. zoo.. Ehhm..'
Diegene maakte zijn zin niet eens af, dat kon 'ie niet eens.
Ik wou te zeggen: 'Mezelf? Omdat ik dat ben.' maar ik zei maar: 'Eeeh, wat bedoel je..' omdat ik anders daarop al raar zou worden aangekeken.
Dan zegt ie: 'Je lijkt op (...), hij is ook nooit vrolijk..' ik dacht bij mezelf, gast, jou zie ik ook nooit lachen, je doet alsof, jij bent een klein deel van de grote grijze massa. Ik maakte er maar van: 'Ik ken hem niet eens..' en ik liep weg.
De sub-culturen verdwijnen; er ontstaat een grote grijze massa waar iedereen hetzelfde leuk vind, dezelfde mening heeft, en dezelfde mensen buitensluit.
De grijze massa van nu is groter dan ooit! En houdt op het moment van dubstep en hardcore. Waarom ze daarvan houden? Omdat de ene daarvan houd en ze dan maar zo lui zijn en die mening kopiëren.
Het is haast frustrerend om nog aan te zien..
Als je nu nog een sub-cultuur vind, dan telt die 4 mensen, of maximaal 50, maar meer echt niet.
Dat je jezelf ook niet eens kunt zijn, dat is het kromste van alles: iedereen kijkt je meteen aan als je iets op je eigen manier doet. Jezelf zijn is bijna verboden tegenwoordig.
Ik heb er veel last van.
Ik ben gewoon mezelf, maar heel beperkt. Het is gewoon onmogelijk om je echte ik te gaan laten zien, zonder meteen opmerkingen te krijgen als 'homo' 'autist' 'pedo'.
Ik krijg het dagelijks te horen, enkel omdat ik niet meedoe aan 'de trend'. Ik kan het geen trend noemen eigenlijk..
Ik probeer me al steeds meer te onderscheiden met kleding, al kan dat moeilijk want in winkel vind je vaak alleen wat de grijze massa wil.
Als je de echte mij voor je hebt staan dan zie je een rustig, en druk persoon. Waar je haast van zou schrikken omdat de wereld het niet gewend is, felle kleuren, gemixt met donker.. -darkness.
Wat vinden jullie?
Bij jullie, de leden van SJ, heb ik minder het gevoel van de grijze massa, wij zijn 1 klein subcultuurtje: spiritueel.
(velen zijn ook lid van andere subculturen, en dat is de samenstelling van jou, puntje extra voor jou als jij je nu aangesproken voelt haha)
Zijn jullie het met me eens?
En zo nee, waarom dan niet?
-( de wereld gaat kapot. )-