Ik ben via een ander meisje hier na toe gestuurd, toen ik haar over mijn problemen vertelde. Ik weet niet of het hier goed staat..


Nou goed; het is een heel verhaal..

Als klein kind ( 5 á 6 jaar ) was ik verzot op horrorfilms, en spoken, geesten. En alles. Ik was ook niet bang in het donker. Geloofde niet in monsters.

Vanaf m'n veertiende werd ik wél bang in het donker. Ik keek nog steeds horrorfilms, en kreeg daar nachtmerries over. En ik had steeds het idee dat er in mijn kamer, van die wezens verstopt zitten.

Ik ben nu vijftien. Ik zit dus al meer dan een jaar met die angst. Er is alleen iets veranderd. Die nachtmerries zijn erger geworden. Veel erger. Het meest recente voorbeeld is vanacht. Ik ging zo rond 22 uur naar bed. Vrij normale tijd. Maar ik had van te voren iets bekeken over geesten (vertel ik zo meer over).

Ik was dus echt helemaal bang, en ik had er ook geen behoefte aan om te slapen. Ik las nog wat, en op een gegeven moment komt mijn broertje, om over stickers te praten. Hij kijkt voor mij onder m'n bank, en daar ligt een knuffeltje, van mijn ex gekregen. De eerste gedacht e die ik krijg is dat, dat knuffeltje wraak gaat nemen. Omdat ik die onder de bank heb laten liggen. Maar goed, mijn broertje is erbij, dus ik wilde mezelf sterk houden. Mijn broertje ging weer slapen. En uit angst, moest mijn deur in een speciale kier staan.

Het was inmiddels 22.30 uur. Ik moest dus gaan slapen. Maar ik bleef bang. Dus ik de honkbalknuppel erbij gepakt, en een pincet met een lampje. Ik ging met mijn rug naar mijn bank liggen, en met mijn gezicht naar de muur. Uiteindelijk werd ik zo bang, dat ik begon te huilen, en nog hard ook.

De volgende ochtend wordt ik wakker, en ik kom overeind. En ik zie overal bloed. Op mijn laken, op mijn gezicht, en door de hele kamer heen. Ik kijk naast me, en uit de ruimte tussen mijn bed en bank in, schiet een figuur omhoog, Ik weet niet of je deze al kent, Klik, want er was al een topic over. Ik raak dus in paniek, maar ik kan niet gillen. Ik ben gewoon letterlijk verstijfd. Het lukt me toch om twee keer heel snel te knipperen.

En alles is weg. Het figuur, het bloed. Alles. Alles behalve mijn angst. Ik kijk verder om me heen, en ik zie de honkbalknuppel liggen. Maar de pincet die zie ik niet. Ik loop naar de badkamer. En wat ligt daar? Juist ja, de pincet. Nog meer angst. Ik volg m'n ochtendritueel uit. Totdat ik bij m'n rolluik open doen ben gekomen. Ik moet perse, in m'n ondergoed staan, met mijn rug naar de spiegel. En ik kan pas weer normaal adem halen, als de rolluik open is, en de lamp uit.

Zo gaat het dus al een tijdje, dat ik spullen naast me leg, en dat ze ergens anders zijn als ik wakker wordt.

Het vreemde is. Des te banger ik s' avonds ben, des te groter de drang is om dingen op te zoeken over geesten, spoken, vampieren enz. Ondanks dat ik weet dat ik er nachtmerries over ga krijgen.

Ik heb dus ook last van nachtmerries, die van vanacht, die ging over mijn ex ( knuffeltje..). En hij werd bezeten door een demon, en vermoorde alles. Mijn familie, onze buurt, allemaal. En allemaal in mijn kamer. Vervolgens, haalt hij mij met mijn gezicht door hun bloed heen.

Ik ben serieus bang. Toen ik nadacht over hoe ik je dit moest gaan vertellen begon het koffiezetapparaat onwijs raar te doen. En nu ik dit typ. Voelt m'n telefoon in m'n broekzak onwijs koud aan, en diezelfde kou, trekt nu door m'n linkerbeen heen..

Ik heb ook gemerkt dat elektrische apparaten vreemd gaan doen als ik er ben. Van stoppen met werken, tot juist te veel werken ( koffiezetapparaat ). Ik merk ook dat ik steeds meer elektrische schokken krijg van dingen..

Ik hoop echt dat jullie me kunnen helpen.

Ik ga de nuchtere vragen stellen omdat je die toch wel zult krijgen.

Is je broertje een type dat grappen uithaalt?
Komt er tocht van je linkerkant als je achter de computer zit?
En hoeveel apparaten doen raar? Is dit maar een enkele keer of echt altijd?

@tom

Is je broertje een type dat grappen uithaalt?

Ja, dat wel. Maar hij haalt van die flauwe grappen zoals zout in je koffie. Ik weet ook zeker dat hij het niet is geweest, omdat hij altijd zo'n vieze grijns op zijn gezicht krijgt.

Komt er tocht van je linkerkant als je achter de computer zit?
Nee, ik zit met mijn linkerbeen tegen de muur, en alle ramen en deuren zijn dicht.

En hoeveel apparaten doen raar? Is dit maar een enkele keer of echt altijd?
Dat verschilt per keer. Deze keer was het het koffiezetapparaat. Maar de wasmachine heeft ook kuren als ik er ben..

Waarvoor staan geesten symbool bij jou? Wat betekenen geesten voor jou?
Ben je bang van geesten of bang voor de angst van geesten?
Elke angst heeft een betekenis...
Angst kan erg verlammend werken, maar ergens is angst een stemmetje vanbinnen die je iets wilt duidelijk maken. Klinkt vaag, maar ik heb er zelf een hele weg in afgelegd en dit zijn echt cruciale vragen...

Waarom geesten, Anneke?

Daar draait het verhaal toch een beetje om, of ben ik mis? Misschien is geesten niet het goede woord/symbool... maar angst voor het andere, angst voor een bepaalde/andere kant in jezelf en dat kan gesymboliseerd worden door geesten of iets anders?
Ik weet wat ik bedoel, maa rik vind het een beetje moeilijk om uit te leggen:p Ik hoop dat ik nu wat duidelijker ben!

Ik heb het idee dat ik bang ben voor de overgebleven zielen. En hun on-afgemaakte taken. En dat dat misschien wel in verband staat met mij ( vroegere familie ruzies, wraak enz.). Ik ben ook bang dat het misschien eventuele aanwijzingen voor iets zijn..

Sorry dat ik het zeg, maar het klinkt mij toch wel als psychotisch in de oren.

Het is in elk geval vrij ernstig...

Mijn vraag is dan of je andere wanen hebt (ideeën over wat er aan de hand is die draaien om jouw persoon en die voor anderen mensen aan wie je het vertelt vreemd of bizar overkomen).

Als je gaat denken dat knuffels wraak nemen... of dat ze je dromen inkomen... dat zie ik toch wel als een waan. Vooral als deze gedachten zich aan je opdringen. En je ze niet van je af kunt schudden.

Je bent ook aan het hallucineren volgens mij. Hallucinaties en wanen gaan altijd samen. Die kunnen heel sterk zijn en een dergelijk sterke angst kan daar zeker bij komen.

Als dat zo is dan heb je dus eigenlijk een vorm van een geestelijke ziekte onder de leden. Dat hoeft niet te betekenen dat je echt in een psychose zit, je kan psychotische verschijnselen ook hebben terwijl je verder nog normaal in de realiteit staat.

Maar hoewel ik niet erg dol ben op de psychiatrie, zou ik toch eens met je huisarts er gaan praten hierover. Die zal je mogelijk doorverwijzen naar een ambulante hulpverlener van de psychiatrie (dat is iemand die niet aan een kliniek verbonden is) waarmee je gesprekken kunt hebben over wat er met je aan de hand is.