Zonder er meteen een welbepaald citaat uit te pakken, zal ik mijn eerdere punt even herformuleren. Wat ik bedoel te zeggen is dat verwijzen naar natuurlijke neigingen op zich allereerst geen argument is in zichzelf, en tevens geen argument is voor het laten prevaleren van de neiging ten opzichte van de kunst. De mens heeft zoveel eigenaardige neigingen, en tegelijkertijd ook zo veel kunstjes.
Wat bijvoorbeeld (en ik wil hierbij niemand woorden in de mond leggen) epistemologisch gezien geen geldige redenering is (maar strikt formeel wél):
1. alles in, van en uit de natuur is goed
2. de drang tot geloof is natuurlijk
3. dus geloof is goed
Waaruit onmiddellijk volgt:
1. alles in, van en uit de natuur is goed
2. wetenschap en rationaliteit zijn niet natuurlijk
3. dus wetenschap en rationaliteit zijn niet goed
Beide redeneringen samen leiden dan, formeel gezien, tot de uitspraak: geloof is beter dan wetenschap. Dat is een uitspraak die voorbij gaat aan de oorzaak, inhoud en productiviteit van respectievelijk natuur en wetenschap, om maar wat te noemen.
Citeer:
Wel, mijn gedachte was dat instinctieve neigingen uitspraken doen over "wat bij de mens hoort". Mijn stelling was dat het "materiële atheïsme" niet iets is wat bij de mens hoort, omdat het aangeleerd is.
Geheel akkoord, meer valt er geloof ik ook niet over te zeggen.
Citeer:
Dat vind ik prima dat je dat zegt, maar nu pak je natuurlijk een hypothetische wetenschapper die christelijk is. Einstein was dat zeker niet.
Dat klopt. Einstein was een Jood (theoretisch gezien dan).
Citeer:
Maar wat ik bedoel aan te geven, is dat ik, gegeven mijn overtuigingen, niet direct geen wetenschappelijke geest heb.
Dat is me ook niet ontgaan. Ik zie een pientere en nadenkende geest doorschijnen in de teksten waarop ik reageer.
Citeer:
Met name het materialistische standpunt is niet primair wetenschappelijk
Verklaar je nader.
Citeer:
"Atheïsme" is niet een conclusie die volgt uit wetenschappelijke beoefening. [1] Echter, veel atheïsten willen je doen geloven dat hun overtuigingen puur "rationeel" zijn [2] en direct een-op-een samenhangen met een geloof in wetenschap.
Bij 1: Ergens klopt dat wel, ja. Wat we in de geschiedenis van de westerse cultuur wel zien, is het langzaam terugtrekken van de godsdienst onder invloed van industrie (per individu, levensgewoonten en maatschappij) en wetenschap (aanspraak op zekere kennis).
Bij 2: Pertinent onjuist. Veel atheïsten, voor zover ik weet, verhouden zich als atheïst normaliter ten opzichte van monotheïsten en geïnstitutionaliseerde religie. Nu is elke vorm van religie per definitie in enige mate geïnstitutionaliseerd, of het nu om Amazone-'mythen' gaat, of Katholieke theologie en Oudtestamentische 'mythen'. Vooral dat láátste, echter, is waar epistemologisch gezien de plank flink wordt misgeslagen, maar ook in sociaal-humanistisch opzicht (zoals eerder gezegd). Wat geïnstitutionaliseerd monotheïsme doet, bijvoorbeeld binnen de middeleeuwse Scholastiek, is eerst aannemen dat God bestaat, Jezus Zijn zoon is enzovoort, en dát vervolgens op rationele wijze bepleiten. De a priori aannames over God, Jezus en verlossingsleer staan echter buiten de discussie. Als je iemand wil verwijten doelbewust naar een welbepaalde conclusie toe te redeneren, dan zul je de vinger stellig eerst en vooral naar godsdienst moeten wijzen. Daar staat tegenover dat wetenschappers op zijn slechtst enkel een hypothese formuleren, die pogen te bewijzen, en op basis van debat concluderen tot de geldigheid of ongeldigheid van die hypothese. Daar komen rationele processen aan te pas, experiment, observatie en verificatie. 'Wetenschap' is, als benadering of discipline, zondermeer rationeel, consequent en eerlijk naar zichzelf. Strikt genomen doet het dáárom ook geen uitspraken over het bestaan van God als zodanig, enkel over geïnstitutionaliseerde godsdienst, en dat is heel wat anders.
Citeer:
Ik vind het op zich wel boeiend, maar ik zou dan echt alles willen gelezen hebben om er een eigen oordeel over te kunnen vellen.
Heel mooi. Alles lezen en onderzoeken binnen een bepaald domein is eerlijk en consequent, en alleen daarna kunnen algemene uitspraken gemaakt worden die geldig zijn op basis van de data. In veel gevallen gebeurt dat echter niet, en wordt veel te snel op basis van veel te weinig of foutieve data iets geroepen. Dat houdt ook verband met moderne overtuigingen rondom de Annunaki.
Citeer:
Je moet mij maar uitleggen, hoe de kennis of de conclusie dat bepaalde kennis of verhalen niets betekenisvols voorstellen, bevredigend kan zijn.
Wel, de term 'bevrediging' kunnen we hier op twee wijzen benaderen:
rationeel-wetenschappelijk en
persoonlijk (psychisch-emotioneel?). Bij eerste is het níét bevredigend als het volgende gebeurt:
- iemand vindt een oude Sumerische tekst
- deze persoon beheerst het Sumerisch slecht
- deze persoon heeft te weinig toegang tot te weinig andere Sumerische bronnen
- deze persoon heeft wel enige kennis van taal en geschiedenis, maar stellig niet de kwalificaties van een taalkundige of historicus
- deze persoon gaat desondanks algemene waarheidsuitspraken doen op basis van enkele 'obscure' en zelfs (totdat het hele corpus online kwam) onverifieerbare frasen uit die enkele Sumerische tekst. Je kunt je eenvoudig voorstellen dat hierbij veel data over het hoofd gezien wordt en er veel gespeculeerd wordt.
Als je echter, zoals middeleeuwse Scholastici, éérst graag wil aannemen dat ruimtewezens op Aarde geweest zijn, en daarna pas enkele oude teksten zo wil interpreteren dat ze overeenstemmen met de eerste aanname, dan kun je zondermeer zeggen dat dit persoonlijk heel bevredigend is.
Citeer:
Wanneer jij nu vindt dat die theorie niet klopt, dan moet je een betere verzinnen. Als je echter alleen maar jezelf bezig houdt met het onderuit halen van een andere theorie, dan is daar niets constructiefs aan, doch slechts destructiefs.
Allereerst neem ik aan je weet dat wetenschappers ook streng voor elkaar zijn: peerreviews, debatten en veel criteria waaraan voldaan moet worden (al was het maar om wetenschap inzichtelijk en toegankelijk te maken!). Wat jij destructie noemt vindt dus ook binnen de wetenschap consequent plaats. Echter, je kunt onmogelijk stellen dat er geen alternatieven geboden worden wanneer pseudowetenschappelijke theorieën ontmanteld worden. Die zijn er namelijk wel degelijk.
Ancient Aliens begeeft zich op het vlak van geschiedschrijving en archeologie. Wel, alternatieven zijn rijkelijk voorhanden in tweehonderd jaar historiografisch en archeologisch onderzoek. En die zijn wel complementair en beschrijven A tot en met Z.
Misschien kun je het als volgt zien. Na eeuwen van strenge, dogmatische christelijke invloed op heel het culturele leven van de westerse mens, werd allereerst de Katholieke Kerk in vraag gesteld (> Reformatie). Vervolgens ook in algemenere zin de claims die de christelijke godsdienst maakte op waarheid en kennis. Zo was voor de middeleeuwer zonneklaar dat alles in het Oude-Testament absoluut waar was. Door echter goed naar de tekst en zijn geschiedenis te kijken, maar ook naar de cultuurgeschiedenis, archeologische bevindingen én naar andere literaire bronnen, wordt de waarheidsclaim op het Oude Testament, rationeel gezien, volstrekt onhoudbaar. Ja, dat kun je als een nihilistische daad van destructie zien, maar we weten ook allemaal dat die daad een nieuwe wereld opent van ongekende mogelijkheden. Destructie is hier altijd ook constructie.
Citeer:
Sommigen zeggen dat onze kapitalistische economie ons een en al zaligheid gaat brengen. Een mens die met open ogen kijkt naar de wereld, weet dat dat niet zo is.
Dat ik uitgesproken pro-wetenschappelijk ben, betekent niet dat ik een bureaucraat en technocraat ben. Ik ben voor de wetenschappelijke methode, maar zonder ethiek en reflectie komen we er niet. Het kapitalistische model zoals we dat nu hebben vind ik bijvoorbeeld niet zaligmakend. Begrijp me goed, ook ik doe strikt genomen geen (maar soms gemakshalve toch wel) uitspraken over de hoedanigheid en status van een Schepper, noch over het nirwana enzovoort. Waar ik wel uitspraken over doe zijn de concrete fundamenten waarop die noties functioneren binnen onze instituties. Van mij mag er een Schepper zijn, maar iemand om de oren slaan met de Bijbel is uit den boze om verschillende redenen. Evenzo: ik zeg niet dat er geen buitenaardse beschavingen zijn. Ik ga er juist van uit dat die er wel zijn. Ik richt me enkel op een theorie.
Zo'n houding is echter godsonmogelijk als we eerst maar met zijn allen moeten aannemen dat de concrete fundamenten voor elke metafysische aanname onomstotelijk waar is. Laatstgenoemde is op termijn ook zeer zeker uitermate destructief. Als die metafysische aanname zich begeeft op het vlak van archeologie en geschiedschrijving, dan mag die aanname tegengesproken worden vanuit de archeologie en geschiedschrijving. Zo simpel is het. Mag dat niet, dan is de aanname een symptoom van willekeurig 'winkelen' in en selectief gebruik maken van cultuurproducten en de resultaten van jarenlang ploeteren van wetenschappers. Daarbij is het dan niet de reguliere wetenschap die naar een welbepaalde stelling toe redeneert en allerlei zaken over het hoofd ziet, maar juist die eerdere aanname. Wil men voor die aanname echter gewoon geloof vinden voor rust en vrede, dan is dat uiteraard prima.