Ik heb ook sterk het gevoel dat ik nu een relatie heb met mijn tweelingziel.
Al voordat wij uberhaupt een relatie kregen, hadden we meteen een hele goede klik.
Als ik hem niet sprak had ik het gevoel dat ik iets miste, en achteraf had hij precies hetzelfde.
Vaak als ik aan hem dacht, kwam hij online en hadden we weer de grootste lol en meest diepzinnige gesprekken met elkaar.
Tot het moment dat het allemaal ineens omsloeg en we ons ontzettend aangetrokken voelden tot elkaar, ondanks dat we elkaar nog nooit hadden ontmoet hadden we toch een verliefd gevoel. En uiteindelijk MOESTEN we elkaar gewoon een keer ontmoeten. Nou dat ging heel grappig, hij verlegen en ik verlegen, uiteindelijk zaten we in de auto op de terugweg naar mijn huis, en wilde ik hem een knuffel geven gewoon zo een van "bedankt voor de leuke dag" alleen merkte ik al meteen dat het moment dat ik hem aanraakte, het ZO ontzettend vertrouwd en goed voelde, alsof ik eindelijk had gevonden wat ik al die tijd had gemist. En zo ineens voordat we het wisten gaven we elkaar een kus met heel snel een "oeps" erachteraan haha!
Nu zijn we onafscheidelijk, moeten elkaar zo ontzettend veel knuffelen (we hebben onderhand al ruim een jaar een relatie dus het prille verliefdheidsgevoel is niet de reden van het vele knuffen) Ik voel wat hij voelt ik heb zelfs een keer gehad dat ik hoorde dat hij mijn naam noemde, en daarna ging mijn telefoon en belde mijn moppiedroppie me op! Vroeg ik voor de grap "Zo lekker over me geroddeld? ik hoorde je mijn naam wel noemen!" en zei hij "ha ja ik zei net dat ik je ging bellen tegen een collega" Toch erg grappig
Ik neem ook zijn stemming heel snel over, is hij opgewekt ben ik het ook, is hij chagerijnig, ben ik het ook etc.
We worden ook vaak snachts op het zelfde moment wakker, zeggen vaak hetzelfde, zelfs met een spelletje "steen, papier, schaar" hebben we elke keer hetzelfde! Toch best typisch he
Het voelt bijna alsof onze relatie zo heeft moeten zijn, het moment dat we elkaar vastpakten was het meteen zo'n ontzettend goed gevoel! alsof alles om ons heen verdween en wij met zn 2en in het heelal rondzwierven ofzo (lastig uit te leggen) en we hadden beiden eigenlijk bij elkaar het gevoel van "Ik heb je zo gemist!" terwijl we elkaar nog nooit hadden aangeraakt. Misschien waren we in ons vorige leven wel gewoon zwaar verliefd idk, maar dit gevoel dat wij hebben, daar klinkt "ik hou van jou" zo nietig bij, ik kan eigenlijk niet in woorden uitdrukken hoe het voelt, misschien komt "onvoorwaardelijke liefde" het dichtst erbij in de buurt, maar toch voelt het als nog veel meer dan dat!