Hoi iedereen,

Ik wilde graag even wat delen omdat iets mij de laatste tijd erg bezighoud. Ik heb lang niks meer op dit forum gezet, ook doordat het gesprek in mezelf voorstellen erg vervelend was verlopen. Maar dat terzijde.
Ik droom al weken over het leven na de dood en een hoger bewustzijn. Ik ben net een half uur wakker en heb weer wat moois gedroomd, waardoor ik nu het sterke verlangen kreeg om het gewoon te delen. Misschien dat anderen zich hierin herkennen. Ik droomde over het eindstation van het leven. We werden allemaal voor de keuze gezet om het leven weer te ervaren op aarde, in de materiële wereld waar we elkaar konden zien en voelen. Zoals het leven er nu voor ons uitziet. Of een leven in het hiernamaals. Waar alles 1 is, waar alles mogelijk is en je ziel het eeuwige leven heeft. Ik zelf kon dit leven nog niet loslaten omdat ik genoot van de liefde en mensen om me heen wat ik kon voelen en ervaren. Al besefte ik me al snel dat het eeuwige leven alles te bieden had. Maar voor ik het wist werd ik in een spaceship geholpen met al mijn dierbare die ook kozen voor een nieuw leven op aarde. Ik merkte van mezelf dat ik deze keuze had gemaakt vanuit angst. Bang toch mijn dierbare te verliezen. Tot er iemand uit het hiernamaals naast me kwam zitten in het spaceship die hier niet hoorde te zijn. Niemand die hem zag behalve ik. Hij vroeg, staan er bij jouw bloementjes op je balkon? Waarop ik antwoordde, nee. Waarop de persoon zij. Dan ben ik vanavond jouw bloemetje. En de persoon verdween. Vol verbazing was ik helemaal stil en wist niet wat me overkwam. Vanaf dat moment wist ik het echt, er is geen onderscheid van dood en leven. Het is puur een leven in een andere dimensie. Ik ervaarde dat wij mensen zo gehecht zijn aan de materie, dat het idee het te 'verliezen' ons zoveel pijn doet. Maar als we verder kijken verliezen we niks. En dat weerhoud ons ons over te geven aan het leven. Ik kreeg deze antwoorden voor mezelf en nog zoveel meer. Nadat die persoon was langsgeweest vroeg ik de leider van de groep of ik alsnog naar het hiernamaals kon stappen als ik dat wilde. En dat was mogelijk. Er stonden stations over de gehele wereld waar je in kon stappen om het hiernamaals te betreden. Eenmaal daar kan je niet meer terug. En als dat je bang maakte was je er nog niet klaar voor. Maar 1 ding was zeker. Als je eenmaal die stap had gemaakt wilde je niet meer terug. Omdat dat het paradijs is, de plek waar alles mogelijk is. Waar je een mens kan zijn of even iemands bloemetje op het balkon. Waar je letterlijk je eigen leven kan vormgeven.
Dit was mijn droom. Ik zou graag nog meer willen delen, maar dan blijf ik schrijven. Ik hoop dat ik een beetje te volgen was. Ik ben benieuwd naar reacties

_________________
The darkness will never overcome the light

ok mooi,

Maar je generalisatie; "dat wij mensen vast hangen aan de materie".
Ik denk dat je bedoelt; "Het volk, dat vast hangt aan de materie".

_________________
In Sha Allah (إن شاء الله)

Dit bedoel ik over het algemeen

_________________
The darkness will never overcome the light

Echt gewoon weer een super moment gehad in mijn droom van vannacht. Even in het kort, ik heb al jaren zo nu en dan luciede dromen. Ik weet dan dat ik droom waardoor ik mijn eigen droom kan vormgeven. Soms verzink ik nog wel eens zo diep in mijn dromen dat ze vanzelf beginnen te vervagen en dat mijn droom eindigt terwijl ik dat niet wilde. Nu heb ik op youtube informatie gezocht over lucide dromen. Ik kwam op dit filmpje uit:
https://m.youtube.com/watch?v=8u3OaAcpc3o

Nu verteld hij dat hij wanneer zijn droom vaag begint te worden, hij in zijn handen wrijft. Hierdoor word alles weer scherp zoals het was.
Nu had ik vannacht een droom dat ik achtervolgt werd door mensen die mij wilde vertellen wat ik moest doen en probeerde mij allemaal wetten op te leggen. Ik begon te vluchten en belandde uiteindelijk in een oude fabriek. Mijn droom werd grauwig en griezelig. Op dat moment besefte ik dat ik droomde. Dit gebeurt al snel automatisch omdat ik me hierin jaren heb getraind. Toen ik dit bedacht wist ik, ik kan nu iets moois maken van mijn droom. Toen zag ik een groepje jongeren lopen in de donkere fabriek. Ze lachte en klonken vrolijk. Ik liep naar ze toe en vroeg wat ze deden. Ze wilde gaan stappen. Dus ik besloot mee te gaan. Omdat het zo gezellig was vergat ik even dat het een droom was. Dus mijn zicht werd ineens vaag en onhelder. Toen begon er een belletje te rinkelen. Het filmpje dat ik een paar dagen geleden had gezien kwam naar boven. Ik begon in mijn handen te wrijven zoals werd verteld in het filmpje. En ja echt, mijn beeld werd weer helder. Dit was echt een fantastische ervaring. Toen ik wakker werd dat ik, yes het is me gelukt! Wat die jongen verteld na jaren training is dezelfde fase waar ik in zit met mijn lucide dromen. Soms wilde ik dat meerdere dit konden ervaren. Hierdoor kan je velen nachtmerries omvormen naar iets moois. Je angsten overwinnen en nog veel meer.

_________________
The darkness will never overcome the light