Ik heb nog niet alles verteld zie ik.
Laat ik maar eens over mijn autisme beginnen. Tot mijn tweede levensjaar ontwikkelde ik vrij normaal, daarna ging het bergafwaarts met mij, ik kon niet meer praten, kauwen en had een megagrote ontwikkelingsachterstand, dat ging zo tot en met mijn zevende levensjaar, dan pas kon ik eerste woorden zeggen. Communiceren met mensen zal altijd lastig voor mij zijn, want klassiek autisme is levenslang. Daar waar het hartstikke druk is en veel mensen zijn met erg veel prikkels, ben ik geneigd dicht te klappen.
Ook heb ik het gevoel dat ik ook veel gevoeliger ben dan normaal, maar ja, ook gevoeliger voor de leuke kanten van het leven. Altijd had ik het al dat ik zo thuis voelde in de natuur, maar lange tijd wist ik niet wat het was, het was wel iets wat mij goed deed.
Maar naarmate ik ouder werd, begon ik in allerlei dingen te verdiepen, zoals meditaties, spiritualiteit, geesten, hooggevoeligheid, paranormale krachten, gezondheid en ja... uiteindelijk kwam ik ergens achter dat er ook mensen zijn die gewoon met feeën kunnen praten. Dat laatste was veel minder bekend en veel minder geaccepteerd, maar wekte wel vooral mijn interesse. Geesten zouden weleens kunnen bestaan, maar feeën?
Dat vond ik dan extra boeiend en dus wou ik meer te weten komen.
Ik kwam erachter dat de natuur de plek was waar je beste kon zijn om feeën te kunnen waarnemen, nou, er ging maanden voorbij zonder echt een succes, alhoewel, ik woon niet bepaald in een omgeving waar veel natuur is, juist vooral in een stedelijke omgeving en feeën zijn nou eenmaal wezens die vooral in de natuur willen zijn.
Maar uiteindelijk begon ik steeds meer ongewone en meer betovering waar te nemen. Steeds vaker nam ik de wereld om mij heen op een andere manier waar, maar het zag er wel steeds mooier en mooier uit, het heeft iets sprookjesachtig. Ik begon bepaalde verschijningen waar te nemen, zoals lichtschijnselen om de lichtbronnen heen, nevelachtige waas bij de bomen of andere plekken die wel iets heeft van een soort elfenmist in de sprookjes. Dit was een langzame proces maar uiteindelijk werd het wel steeds duidelijker en weer een fase verder begon ik lichtvonkjes of flikkerende lichtflitsen bij de bomen te zien die als feeën bewogen.
Nu zie ik ze zelfs s' nachts in mijn slaapkamer zodra ik naar bed ga, ze zien dan eruit als transparante kleine figuurtjes met vleugels en ook kan ik ze ruiken. Het ruikt dan hartstikke bloemig en dat vind ik zo heerlijk, daar word ik echt blij van. Ook nu ruik ik hun aanwezigheid hmmm
Zo is het bij mij dus zo beetje gegaan.
Fairies,