Waar zijn ze nu nog? Waar sta ik nu? Waar moet ik heen? En kan ik niet blijven staan waar ik nu ben!
Dit overkwam mij 2 weken geleden, en het speelt nu nog steeds in mijn hoofd. Dit is een aanvulling op het bericht van Dr. Ska, het gaat over dezelfde mensen. Vanaf 5 maanden geleden was er iemand naar de opkomst geweest ofzo.. vanaf daar is hij bekeerd naar het christendom.. in een strenge en waanzinse versie. Ik wil er respect voor hebben, maar vervolgens was mijn over-buurjongen er ook naartoe getrokken. Dat was ongeveer 1 van de beste vrienden die ik had... Je kan geen fatsoenlijk gesprek meer met ze hebben, want het loopt allemaal weer uit op geloof. Ze vinden het zo'n fijne ervaring dat ze er maar over blijven vertellen. Terwijl het mij liever niets boeit. Maar ik neem het fatsoen en de respect om er naar te luisteren, vervolgens denken ze dat ik geïnteresseerd ben, en willen ze mij er bij betrekken. Voor mij is het net zoiets als iemand mij een joint aanbied, als ik niet blow, want zoals ik hun zie, zijn ze slecht bezig... geloofswaanzin is het juiste woord hiervoor vind ik. (heb ik van iemand anders
![Razz :P](./images/smilies/icon_razz.gif)
) en ik wil niet zijn zoals hun. Maar hun gaan mij weer wijsmaken dat dat komt door satan, want hij wilt niet dat je zo in God gaat geloven.
Ok logisch tog.. maargoed, k geloof niet in die God die hun omschrijven, en wil niet zo worden. Want dan raak ik mijn dierbaarste kwijt. Mijn vrienden (en mijn vriendin).. Want zoals het er nu voorstaat, staan ze niet meer zo hoog in mijn vriendenlijst als vroeger... want geloof boeit mij niet zo veel. ik ben meer van vrienden, muziek en gezelligheid. En dat zit er haast niet meer in al gaat het over geloof (nja je hebt goede christelijke muziek!!)
De andere vrienden die ik heb... die blowen als een gekte... Ik wil niet zeggen dat ik dat nooit gedaan heb, maar k ben der pas mee gestopt, en k wil der niets meer mee hebben... gewoon mijzelf kunnen zijn. Maar met wie kan ik dan nog mijzelf zijn? vroeg ik mij dus af... dat was er nog maar 1 kwam ik achter. Dat was mijn vriendin.. die blowt niet, en die is gewoon net als ik niet bepaald gelovig... we zijn als 2,5 jaar bevriend, maar als ik alleen haar heb, voel ik me nog steeds zo alleen... das best moeilijk om mee om te gaan vind ik...
Ik voelde mij op een berg staan, en ik wil niet naar beneden springen... maar beneden staan mijn vrienden...
Zo dat was even mijn verhaal..
![Smile :)](./images/smilies/icon_smile.gif)
opgelucht