Een mens is altijd zoekend, zoekend naar geluk. In al zijn wensen vraagt hij werkelijk om geluk.
Zij streven naar een ruim bezit, zij streven naar een mooie baan. Zij streven naar vrijheid en naar aanzien maar alles van dit is slecht schijn.
Zij denken te vinden daar hun geluk. Maar alles is slecht tijdelijk
Er wordt ons geleerd te streven naar materieel bezit.
Ga toch naar school! is mij vaak gezegd. Leer eens een vak doe niet zo dom!
Waarom? zeg ik dan ik heb toch een eerlijke baan ik zorg dat mijn verplichtingen netjes worden voldaan.
Ik heb geen behoefte te beklimmen die maatschappelijke ladder van status en aanzien als het op een baan aankomt.
Wie dat graag doet die moet maar begaan. Maar voor hen bovenaan, die neerkijken,zij zullen ooit net zo hard vallen als ze naar boven zijn geklommen.
Ja wat wil je nou eigenlijk! is ook weer zo'n vraag. Het wordt dan benadrukt met ; Je moet toch wat leren anders krijg je nooit een goede baan!
Nou ik volg de belangrijkste studie die het leven mij bied, namelijk de zelfstudie die mij veel meer interesseert dan een mooie baan.
Ik heb geen behoefte aan een groot huis. Ook hoef ik in mijn bescheiden huisje geen doulby surround system met LCDinges TV. Ik hoef geen glansende doos op wielen als auto, en aan 100 paar schoenen heb ook niets, me zus pikt ze toch zonder mijn weten!
Ik zal met mijn studie mij zelf ooit vinden en verstaan. En ken dan geen leed meer. Ik zal boven alles staan.
Een zeurende baas, of oordelende mensen, daar lach ik eens naar, en bedenk dan geen van hen mij kunnnen raken.
Ik zal gelukkig zijn met mijn bezit. Ik zal geluk en liefde vinden. Het ware bezit, dat bezit kan ik behouden, al dat andere is slechts schijn.
Ik volg fijn mijn eigen weggetje, en laat anderen maar fijn denken wat ze willen. Ik behoef geen docter of baas te zijn. Wat ik wil is mezelf zijn. Niet langer maar mee drijven met die oneindige stroom waar je wel leeft maar onbewust leeft als in een droom. De wereld leeft in zijn eigen fantasy, op de juiste weg zijn ze, denken ze dan misschien. Want veel bezit dat brengt geluk, helaas voor hen is dat maar tijdelijk.
Mijn geluk zal ik dan delen met mensen die het aan willen nemen. Ik zal geven waar ik kan. Ik zal helpen waar ik leed verzachten kan en mag. Ik zie de wereld vanuit mijn point of view. Eigenwijs maar bewust ga ik verder met zoeken, naar geluk en liefde. Ik vervolg mijn doel. Zoekend in de richting die begint bij mezelf, wanneer ik mezelf ken zal mijn ZELF mij leiden. Alles wordt dan duidelijker en leed is niet langer leed. Als ik haar heb leren kennen zal zij mij verder wel kunnen helpen. Ik word geleid daar waar ik moet zijn, vanuit daar zien we wel weer welke uitdagingen er nog zijn...