Hallo Namaste,
Volgens mij is een nieuwetijdskind in wezen iemand die in zijn geest wat verder is dan andere mensen. Die meer kan begrijpen en voelen, en die dus meer moois van het leven wil maken. Het is in wezen heel mooi om nieuwetijdskind te zijn. Een nieuwetijdskind heeft ook een eigen wil - een wil om te blijven leven naar zijn eigen levensstandaard. Naar zijn eigen normen. Die strenger zijn dan die van de meeste andere mensen. Die wil is niet altijd duidelijk te voelen in je dagelijkse bewustzijn. Eigenlijk zit hij veel dieper in jezelf. Je merkt er bijv iets van, als je voelt, dat je écht geen zin hebt om je zo te gedragen als je om je heen ziet. Je 'weet' dan gewoon in jezelf dat dit geen manier van doen is. Met dit 'weten' is een wil verbonden. Al kun je die wil niet zien. Een wil om te leven naar wat
jij zuiver vindt. Dat is geen wil over een ander, want dat is sterk zijn naar buiten.
Anderen kunnen zo'n 'weten' niet voelen, ze moeten het eerst nog ervaren in hun leven, denk ik. Je eigen zuivere wil terugvinden, dat is denk ik wat anderen bedoelen met 'de weg terugvinden'.
Een nieuwetijdskind bén je, of je bent het niet. Maar net als die wil, is het nieuwetijdskind in jezelf ook niet altijd even makkelijk te zien. Wat je diep in jezelf bent, dat hoeft er nog niet altijd uit te komen. Het leven kan een manier zijn, om het nieuwetijdskind in jezelf eruit te laten komen. Door problemen die je met het leven meekrijgt, kun je om je goed te voelen, niet terugvallen op de dingen die voor de 'gewone' mensen belangrijk zijn. Zoals hun 'vaste' relaties, hun 'vaste' meningen, hun opgaan in kleding en uitgaan. Je kunt moeilijk relaties hebben omdat je jezelf zo 'anders' vindt - maar het is misschien net zo goed om de anderen 'anders' te vinden. Je moet om het leven met zijn problemen vol te houden, terugvallen op een dieper deel van jezelf. Op gedachten en gevoelens die
jij belangrijk vindt. Het leven kan een manier zijn om te ontdekken hoeveel die diepere delen van je waard zijn. Hoeveel het nieuwetijdskind in jezelf waard is. Dan lijkt het of je leven een 'valse start' gemaakt heeft, maar misschien begin je met een achterstand, omdat dat diepere kind in je zo sterk is in zijn wil en gevoel, dat het eigenlijk niet zo'n probleem is als iedereen schijnt te denken.
Het kan dus, dat het diepere kind zich onder je problemen schuil houdt, tot je het wilt leren kennen. Tot je wilt zijn, wie je eigenlijk bent. In de tijd die je nodig hebt om hier te komen, kun je veel leren voor jezelf. Het is net zoiets als hoe het kan gaan bij homofiele en lesbische mensen, daar is het homofiel zijn of lesbisch zijn vaak ook diep in jezelf 'begraven'. Het moet dan eerst nog in jezelf naar boven komen - uit het ei komen, of 'uit de kast' noemen ze dat daar.
Omdat een nieuwetijdskind iemand is die geestelijk wat verder ontwikkeld is dan andere mensen, zul je dat ook wel in een ander leven zijn, denk ik. Alleen, de laatste tijd worden er steeds meer nieuwetijdskinderen geboren. Stel nu dat nieuwetijdskind zijn gewoon wordt, dan ben je nog steeds een nieuwetijdskind, maar niemand zal dat meer zo voelen of noemen. Omdat er dan geen 'oudetijdskinderen' meer zijn. Maar in dit leven, vlak voor het begin van de nieuwe tijd (het waterman-tijdperk), worden mensen die in deze nieuwe tijd passen, nieuwetijdskinderen genoemd.
Nieuwetijdskind zijn is eigenlijk iets heel moois, van binnen geloof je heel diep in het leven. Als je kon, zou je andere mensen verder willen helpen om dit ook te kunnen voelen. Maar in veel nieuwetijdskinderen is het nieuwetijdskind nog niet naar boven gekomen. Daarom hebben nieuwetijdskinderen op dit moment bij de meeste mensen nog de naam, 'probleemkinderen' te zijn. Maar misschien is het de levensstijl van de oude tijd wel, waarin we leven, die voor de problemen zorgt. Als je jezelf apart vindt omdat je in vrede gelooft, dan komt dat misschien wel omdat we leven in een wereld waarin oorlog en honger nog steeds normaal gevonden worden. Omdat de meeste mensen op
die manier de weg nog een beetje kwijt zijn.
Hier heb ik trouwens een paar jaar geleden ook iets over nieuwetijdskinderen geschreven.
peter.