Het is weer zover
Mijn leven is altijd redelijk extreem geweest, van het 1 naar het ander, dingen doen die niemand doet deed ik wel, dagelijks uitgaan, veel op vakantie,vrouwen,drugs en voetbal.
Maar toch wist ik dit altijd te combineren met serieus zijn, op me werk deed ik wat ik moest doen en op sociaal vlak had/heb ik helemaal geen moeite.
Zo kreeg ik een klein half jaartje geleden een nieuwe functie als winkelmanager van een supermarkketen waar ik zelf al 7jaar werkte als 2e slager en vervolgens als chefslager.
Deze nieuwe functie brengt ongelofelijk veel verandwoodelijkheid met zich mee. Maar dat is wel iets wat ik juist graag wil.
Alles kreeg nu eindelijk wat meer structuur in m'n leven, en ook alle dingen die "negatief" waren zoals drugs,elke avond stappen en vooral voetbal heb ik daardoor ook wat meer vanaf kunnen komen.
Ook van vrouw naar vrouw zag ik in dat dat niet kon tegenover de vrouwen in kwestie.
Allemaal positieve dingen dus
Maar nu is er op m'n werk een redelijk groot conflict wat tot gevolg heeft een rechtzaak die niet te winnen valt.
Dit betekend dat de mensen die boven mij staan allemaal weg zijn of weg gaan. En aangezien ik door "vriendjespolitiek" en doordat ik jaren ervaring heb in het bedrijf mezelf zonder ooit iets te leren mezelf omhoog heb gewerkt tot waar ik nu sta heeft dat waarschijnlijk erg veel invloed op mijn toekomst.
Waarschijnlijk bij overnamen zal ik zonder pardon eruit worden gewerkt door de nieuwe personen die het over gaan nemen.
Nu heb ik dus de volgende keuze's
Ik blijf en ga mezelf bewijzen
ik ga mee naar Arnhem om daar de zelfde functie te houden.
Ik ga weer werken als Chefslager
ik ga naar de overburen AH waar ik al op gesprek ben uitgenodigt.\
Of ik ga in de meubelhandel en krijg m'n eigen zaak van een vriend van mij.
Of ik ga wat ik altijd al wil toch naar het buitenland.
Natuurlijk zitten hier goede keuzes bij maar helaas is het niet een droom van mij als je begrijpt wat ik bedoel.
Vind het echt een bizarre keuze die ik moet gaan maken, vooral omdat ikweet dat het m'n gehele toekomst gaat bepalen.
Dan nog niet gesproken over de keus tussen 2 vrouwen ...
1 van de vrouwen is echt een meisje wat precies bij me past het zelfde denkend over het leven, ze is lief mooi en intiligent.
Of de andere vrouw die wat ouder is dan mij, maar wel iemand die van het leven houd maar een stuk serieuzer is.
Beide trekken enorm aan me en ik weet dat ik moet kiezen, maar ik kan het niet voel voor alle 2 even veel
Ik moet dus binnen 4 weken tot een besluit komen voor beide gevallen...
En serieus ik heb voor me gevoel nog nooit voor zo'n zware keus gestaan.
Mischien intreseerd julie dit allemaal niks
maar ik ben blij dat ik het even van me af kan schrijven... het lucht iedergeval erg op
roy