Hi,

Nu moest ik op nog geen 5 dagen tijd 2 maal voor de klas spreken. Voor mij is dit echt verschrikkelijk... Ik moest vrijdag voor 4 personen spreken, zit er al 3 jaar mee samen, ken ze goed genoeg. Het was met een powerpoint reportage dus het was ook donker in die klas. Ik kom vooraan start mijn eerste zin en meteen begin ik alles sneller te zeggen en beginnen opjagen enzo... zelfs na mijn spreekmoment zit ik soms nog met da gevoel. Dinsdag moest ik voor frans iets vertellen. Eerste zin ging allemaal goed maar vanaf de 2de begon ik al mijn hart te voelen kloppen, dan raak ik de kluts kwijt.

Dit is nu voor een kleine groep, maar vanaf ik iets begin te vertellen voor vrienden begin ik te happeren en struikelen enzo... Alles is goed en wel tot er zich personen gaan concentreren op wat ik zeg. Dan begin ik te happeren enzo.

Ik vind het echt verschrikkelijk erg, soms als ik een winkel binnen ga en die winkelier begint zich te concentreren op wat ik vraag begin ik ook al te happeren Toch ga ik altijd met het idee van dit gaat goed verlopen, in mijn gedachten ga ik altijd vlot vooraan gaan spreken... maar eenmaal ik daar sta kan ik het gewoon niet meer tegenhouden.

Iemand een oplossing voor of mss een verklaring hiervoor.

_________________
En we dansen, dansen, dansen door de nacht met de duivel op de hielen en de dood die ons wacht!

Eerst heb ik nog een aantal vraagjes:

Ben je er erg bezig met het spreken in het openbaar? Maak je je van te voren al allerlei zorgen? Ben je bezig met wat allemaal fout zou kunnen gaan?

Ten eerste is het niets geks. Ik heb dat ook, en ik denk vele anderen met jou en mij. Ik heb hier ook erg op moeten oefenen.
Ik denk alleen dat je, doordat je er zo mee bezig bent, je jezelf nerveus maakt. Bedenk eens wat het ergste is wat zou kunnen gebeuren met zo presentatie. Helemaal niets, er hangen geen levens vanaf. En je docent zal je niet afranselen als je een spreekfout maakt. ik denk dat jij je zorgen maakt over hoe je overkomt op iemand en dat je daardoor een soort blokkade oproept voor jezelf waardoor het alleen maar moeilijker wordt.

Probeer bij de volgende presentatie eens wat rust te nemen voor jezelf. haal diep adem, kijk die klas in. Je kent die mensen, ze zijn geen vreemden. Als je merkt dat je sneller gaat praten, haal dan even adem en focus je erop om rustiger te praten.

Zo zijn er nog genoeg andere dingen die je zou kunnen doen. Als je vragen hebt ofzo, kan je me altijd een pb sturen. geen probleem!!

Liefs,

SupernovA

_________________
When the sun sleeps......it's time to dance in the dark.......dance with me....

Hoi Permafrost

Ik weet niet hoe het kan komen dat je zo nerveus wordt. Ik heb het zelf wel gehad, elke keer als ik een spreekbeurt moest doen voor de klas werd ik zenuwachtig en ging ik heel snel praten.
Wat mij heel erg heeft geholpen is acteerles! Ik heb in de Sound of Music de musical gespeeld, daardoor ben ik erg van acteren gaan houden. Maar het heeft me wel heel erg geholpen met mijn stotteren-voor-een-grote-groep-probleem. Op toneelles leer je onder andere voor grote groepen te spreken, en ook als je zenuwachtig bent wat je dan zou kunnen doen.
Een van die dingen is bijvoorbeeld een masker opzetten. Klinkt heel stom, maar in princiepe is dat wat je doet als je acteert; je zet het masker van iemand anders op, kruipt in de huid van diegene.

Wat je zou kunnen doen bij je volgende presentatie is eerst diep adem halen en je concentreren op wat je moet doen, concentreer je op wat je hebt voorbereid. Doe alsof er verder geen mensen zijn, ookal richt iedereen zijn aandacht op jou. Blijf in je hoofd tegen jezelf zeggen dat je het kunt.

Toneellessen nemen is echt een aanrader Het kan je hier heel erg mee helpen en het is ontzettend leuk ^^ Ik hoop dat je er wat aan hebt

Liefs en sterkte,
Emma

_________________
The beauty of a rose cannot be taken away by the fact that it's imperfect.

Maak de zinnen niet te lang.
Ik heb een tijd gehad dat ik hele lange zinnen maakte die niemand meer snapte en ikzelf soms ook niet.

Grt, Thijs

_________________
It's all about communicate with yourself:
* Notice and accept your beliefs (overtuigingen).
* Notice and act to your impulses (ingevingen).
* Notice and remember your dreams.

Je hebt moeite met jezelf presenteren wanneer iemand aandacht op je vestigt. Dit ken ik, en ik heb hier nog meer moeite mee aangezien ik stotter. Ik stotter al als er mensen in de buurt zijn, die niet eens noodzakelijk op mij letten (ik stotter dus altijd, behalve wanneer ik alleen ben).

Als wij ook maar iets op elkaar lijken, dan ben je in meer of mindere mate onzeker over jezelf. Wat mensen van je zullen denken wanneer je een vraag stelt of wanneer je zomaar iets zegt. Er razen allemaal negatieve en stressende gedachten door je hoofd, terwijl je nog geen woord hebt gezegt. Oplossing is heel simpel, maar tegelijkertijd verschrikkelijk moeilijk. Just don't care! Waarschijnlijk laat je je erg veel beïnvloeden door wat anderen van jou denken, terwijl dit helemaal niet nodig is. Denk maar zo, je leeft je leven voor jezelf, niet voor anderen.

Voor mij als stotteraar is dit erg moeilijk, maar de enige methode. Voor jou is het een stuk makkelijker. Ik kan me goed voorstellen dat je verschrikkelijk tegen presentaties opkijkt (ik ben er nogsteeds als de dood voor), maar doe het zo vaak mogelijk. Je zal zien dat je zo je angst overwint, en er totaal geen last meer van zult hebben.